امام حسین علیه السلام در شام در یک سخن رانی می فرمایند:
انا ابن من رضاه رضی الرحمن وسخطه سخط الرحمن
من فرزند کسی هستم که رضایت او رضایت خداست وخشم او خشم خداست.یعنی اگر حضرت علی علیه السلام وحضرت زهرا وپیامبر (ص) از کسی خشنود باشند خدا هم از او خشنود است.
امام حسین در سفری که به شام داشته در مجلس معاویه حاضر شده ومطالبی را بیان می کند که به شرح ذیل است:
1.ما حزب غالب خدا هستیم
2.ما یکی از دو ثقلینی هستیم که رسول خدا (ص) مارا به عنوان دومی و بعد از کتاب خدا قرار دادده است
3.تفسیر کتاب خدا (قرآن ) به عهده ما واگذار شده است.
4.ما از حقائق قرآن پیروی می کنیم
5.همگان باید از ما اهل البیت پیروی کنند ،چرا که اطاعت از ما واجب است.
6.در آیه 59 سوره نساء اطاعت از ما اهل بیت در کنار اطاعت از خدا ورسول قرار داده شده است.(اطیعوا الله و اطیعوا الرسول واولی الامر منکم...).
7.شما را از گوش دادن به نداهای شیطان بر حذر می دارم
8.کسی که به نداهای شیطان گوش کند جزء دوستان او خواهد بود
9.کسی که جزءدوستان شیطان شد باید خود را بر جنگ آماده کرده وچون ایمان ندارد اگر در جنگ کشته شود،جزءکافران خواهد بود، واگر در همان لحظاتی که عذاب را می بیند ایمان بیاورد ،این ایمان فایده ای بری او نخواهد داشت.(ثم لا یقبل من نفس ایمانها لم تکن آمنت من قبل او کسبت فی ایمانها خیرا .)
،،
امام حسین در سفری که به شام داشته در مجلس معاویه حاضر شده ومطالبی را بیان می کند که به شرح ذیل است:
1.ما حزب غالب خدا هستیم
2.ما یکی از دو ثقلینی هستیم که رسول خدا (ص) مارا به عنوان دومی و بعد از کتاب خدا قرار دادده است
3.تفسیر کتاب خدا (قرآن ) به عهده ما واگذار شده است.
4.ما از حقائق قرآن پیروی می کنیم
5.همگان باید از ما اهل البیت پیروی کنند ،چرا که اطاعت از ما واجب است.
6.در آیه 59 سوره نساء اطاعت از ما اهل بیت در کنار اطاعت از خدا ورسول قرار داده شده است.(اطیعوا الله و اطیعوا الرسول واولی الامر منکم...).
7.شما را از گوش دادن به نداهای شیطان بر حذر می دارم
8.کسی که به نداهای شیطان گوش کند جزء دوستان او خواهد بود
9.کسی که جزءدوستان شیطان شد باید خود را بر جنگ آماده کرده وچون ایمان ندارد اگر در جنگ کشته شود،جزءکافران خواهد بود، واگر در همان لحظاتی که عذاب را می بیند ایمان بیاورد ،این ایمان فایده ای بری او نخواهد داشت.(ثم لا یقبل من نفس ایمانها لم تکن آمنت من قبل او کسبت فی ایمانها خیرا .)
،،
امام حسین علیه السلام از پیامبر نقل می کند که پیامبر فرمودند:
هر کس بمیر د و بر گردن او قرضی باشد بجای آن قرض از حسنات او گرفته می شود .( وبه صاحب قرض داده می شود).
همانا شیطان فرد را وسوسه می کند که برور ودر امور دینی با دیگران مراء وجدال کند یا خیال نکند که در امور دینی جاهل ونا آگاه هستی.
امام حسین علیه السلام :ان الشیطان لَیوسوس للرجل وَیُناجیه و یقول :ناظِر الناس فی الدین....
امام حسین علیه السلام در حدیثی جهاد را بر 4 قسم می داند. که یکی از بزرگترین آنها جهاد با نفس است.
یعنی انسان بتواند خود را در برابر گناهان حفظ کرده وخود را از شر شیطان نجات دهد.وهمچنین ازهوی وهوس پیروی نکند.
قال الحسین علیه السلام :الجهاد علی اربعة:..... فَجهادُ الرجل نفسَهُ عن معاصی الله وهو من أعظمِ الجهاد.
واما جهاد مستحب :هر گاه مسلمانی سنتی از رسول خدا را بر پا دارد و در اقامه کردن آن سنت زحمت بکشد و آن سنت را زنده نگه دارد. این جهاد مستحبی است که از افضل اعمال است
گاهی جبرئیل به صورت دحیه کلبی بر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم میآمده است
روزی امام حسن وامام حسین وارد بر پیامبر شده و جبرئیل به صورت دحیه کلبی در آنجا بود.و هر وقت دحیه کلبی از شام می آمد برای امام حسن و
حسین میوه درخت خرنوب وسدر وانجیر می آورد.در این هنگام جبرئیل به رسول خدا عرض کرد که امام حسن وامام حسین چه می خواهند.پیامبر (ص)
فرمودند ،که دحیه کلبی برای آنها این میوه ها را می آورده ، جبرئیل دست خود را دراز کرد بسوی بهشت و از آنجا میوه سدر وخرنوب وگلابی وانار
را گرفت و جلوی آنها گذاشت.
امام حسن وحسین با خوشحالی خارج شده وبه پدرشان بر خورد کرده ونگاه حضرت علی (ع) به آنها افتاد .مثل آن میوه ها در دنیا نبود .
حضرت از هر کدام یکی را برداشت و بر رسول خدا وارد شد. در حای که پیامبر از این میوه ها می خورد فرمود:ای اباالحسن از این میوه ها بخور و به من هم بده، که بهترین بهره بردن است. این میوه ها را لحظه ای قبل جبرئیل آورده است.
بعد از شهادت ابوذر جمعی از دوستان به خدمت امام حسین علیه السلام رسیدند وگفتند،اباذر فقر را بر بی نیازی و مرض را بر سلامتی برتری می داد.
امام حسین (ع) فرمودند :خداوند ابوذر را رحمت کند . هر کس توکل واعتماد کند بر آنچه که خدا برای او انتخاب کرده ، دیگر آرزوی چیز دیگری را نمی کند.
و غیر آنچه که خدا برای او خواسته است را آرزو نمی کند.
روزی امام حسین علیه السلام در کوچه های مدینه عبور می کردند، به چند تن از فقراء مدینه بر خورد کردند،آنها نان را بر روی عبا گذاشته وسر گرم
خوردن بودند. امام حسین (ع) به آنان سلام کردند وفقراء امام را به همسفره شدن دعوت کردند امام با تواضع در کنار آنان نشست وفرمودند :
اگر این نان صدقه نبود با شما می خوردم .سپس امام فرمودند :بر خیزید وبا من به خانه ام بیایید.امام آنها را به منزل برد و بر سر سفره نشاند وبا آنها
هم غذا شد. ودستور داد به آنها لباس وسرمایه زندگی بدهند.
چرا برخی از مردم معجزات وآیات الهی را رد ویا انکار می کنند ؟
این افراد برای اینکه ثابت قدم باشند ودل آنها نشانه های الهی را انکار نکند باید به اهل البیت متوسل شده واز روی نیت صادق واعتقاد درست از ائمه
بخواهند که آنها را از سقوط کردن وهلاک شدن نجات دهد.و بجای هوی وهوس ولذت های زودگذر دنیا،دل به اهل البیت ببندند.
(مضمون حدیث امام حسین علیه السلام).
فرهنگ سخنان امام حسین علیه السلام،ص 117