او‌فرزند‌محمد‌عابد،ومحمد‌عابد‌از‌فرزندان‌موسی‌بن‌جعفر‌علیهماالسلام‌است.
ابراهیم‌مجاب‌درکنار‌قبر‌امام‌حسین‌علیه‌السلام‌مدفون‌است.
به‌او‌لقب‌مجاب‌یعنی:جواب‌داده‌شده،می‌گویند،چون‌وقتی‌به‌نزدیک‌قبر‌امام‌حسین
رسید‌و‌بر‌آن‌حضرت‌سلام‌کرد‌وگفت:السلام‌علیک‌یا‌اَبا.یعنی‌سلام‌بر‌تو‌ای‌پدر.
امام‌حسین‌جواب‌سلام‌او‌رادادند‌وبه‌او‌فرمودند:السلام‌علیک‌یا‌ولدی،یعنی‌سلام‌بر‌تو
ای‌فرزندم.وچون‌‌آن‌حضرت‌جواب‌سلام‌او‌رادادند،به‌ابراهیم‌مجاب‌معروف‌شد.
امام‌سجاد‌علیه‌السلام‌در‌دعای‌اول‌صحیفه‌سجادیه‌می‌فرمایند:
اگر‌خدا‌به‌انسانها‌شناخت‌حمد،واینکه‌خدا‌را‌چگونه،وباچه‌شرائطی‌باید‌حمد‌کند،یاد
نمی‌داد،انسان‌در‌برابر‌نعمت‌های‌الهی‌حمد‌وشکر‌خدا‌را‌بجا‌نمی‌آورد،وآنوقت‌از‌حد‌ومرز‌انسانیت‌خارج‌شده‌وبه‌سوی‌حد‌‌حیوانیت‌می‌رفت.
ولذا‌خدا‌به‌ما‌چگونه‌شکر‌کردن‌را‌آموخت‌تا‌اورا‌شکر‌کنیم،تا‌از‌حد‌انسانیت
خارج‌نشویم.
امام حسین علیه السلام :
در روز عاشورا وقتی جنگ بر امام ویارنش سخت شد اطراف حضرت جمع شدند وحضرت فرمودند :مرگ پلی بیش نیست که ما را از سختی ها بسوی
بهشت رهنمون میسازد.کدامیک از شما دوست ندارید که از زندان به قصر های زیبامنتقل شوید.ومرگ برای دشمنان ما مثل اینست که از کاخ به
شکنجه گاه وعذاب منتقل شود.همانا پدرم از رسول خداصلی الله علی آله وسلم نقل می کند که :إنَّ الدنیا سجن المومن وجَنَّة الکافر.
همانا دنیا بهشت کافر وزندان برای مومن است.
در معرفی دنیا امام حسین علیه السلام می فرمایند :
و اعلموا أنَّ الدنیا حُلوُها وَ مُرُّها حُلُمٌ، والإنتباهُ فی الآخرة والفائزُ من فازَ فیها وَ الشَقیُّ من شَقِِیَ فیها
بدانید که زشت وزیبای دنیا مثل یک خوابدیدن است.که زود می گذرد.وبیداری وهوشیاری در روز قیامت است.رستگار کسی است که در آخرت رستگار
باشد وبدبخت کسی است که در آخرت بدبخت باشد.
امام حسین علیه السلام :
فَاعلموا أنَّ اللهَ إنَّما یَهَبُ المنازلَ الشریفةَ لِعباده بِاحتمال المکارهِ
بدانید که خدا منازل بلند ومقامات عالی ودرجات والا را به کسانی می دهد که در سختی ها اهل صبر واستقامت باشند.
امام سجاد علیه السلام می فرمایند ،در شب عاشوراء پدرم همه اصحاب را جمع نمودند وبا آنان صحبت نمودند واتمام حجت کردند.امام حسین در این
سخن رانی می فرمایند :فإنّی لا أعلمُ أصحاباً اوفی و لا خَیراً من أصحابی ،و لا أهل بیتٍ أبَرَّ ولا اوصل من اهلِ بیتی...
من با وفاتر ونیکوتر از اصحاب خودم سراغ ندارم ونیکو کارتر ومهربانتر از اهل بیتم را سراغ ندارم.
بعد امام حسین علیه السلام به اصحاب خود اجازه دادند که هر کس که می خواهد برود میتواند از تاریکی شب استفاده کرده و جان خود را نجات دهد.
(فَا نطلِقوا جمیعاً فی الحلٍّ ،لیس عَلیکم مِنِّی ذِمامٌ ،هذا لیلٌ قد غَشیَکم فَاتخِذوه جَمَلاً.)
ولکن اصحاب بعد از این سخن رانی مانند کوه پابر جا مانده و باخطابه های آتشین خود به حمایت از امام حسین پرداختند.
امام حسین علیه السلام ک
إنَّ الناسَ عبیدُ الدنیا و الدینُ لَعقٌ علی ألسنتهم یَحُوطونَهُ ما درَّت معائشهم فإرا مُحِصوا بِالبلاء قَلَّ الدیانون .
مردم بنده دنیا هستند،ودر زبان ادعای دین داری می کنند تا مادامی که منافع آنان تامین شود،پس هرگاه با مشکلات آزمایش شوند دین داران اندک خواهند بود.
آزمایش بندگان محک خوبی برای ارزیابی آنان خواهد بود که تا چه اندازه پای دین ودستورات آن هستند وحاضرند که برای دین خود مایه بگذارند.
سپاه حر در منطقه شراف با دو هزار سرباز جلوی حرکت امام حسین (ع) به سوی کوفه را گرفته ونمی گذارد که امام به سمت کوفه حرکت کند.
در همین حال وقت نماز ظهر فرا رسیده ، امام دستور می دهد که اسبان آنان را سیراب کرده وهمه برای نماز ظهر آماده می شوند.
حر با سپاهیانش هم به امام اقتداء کرده وبا امام نماز را به جماعت می خوانند.بعد از نماز امام(ع) بلند شده وسخن رانی کوتاهی کردند وفرمودند :
من به سمت شهر شما نیامدم مگر اینکه شما با نامه هایتان وپیکهایتان مرادعوت کردید. واگر شما به عهد خود پایبند نیستید واز آمدن من کراهت دارید
من به سمت مکان خود باز می گردم.
که حر اجازه بازگشت را به امام (ع) نمی دهد وامام به ناچار راه دیگری را انتخاب می کند . که سر انجام به کربلاء می رسند.
امام حسین علیه السلام :
خُطَ الموتُ علی وُلدِ آدَمَ مَخَطَّ القلادَةَ علی جید الفتاةِ،....مرگ مثل گردنبندی که لازمه گردن دختران است حتمی است. ومن به دیدار نیاکانم آنچنان
اشتیاق دارم مانند اشتیاق یعقوب به دیدار یوسف.
رضیَ الله رَضانا اهل البیت نَصبر علی بلائه....برآنچه خدا بر آن راضی است ما هم راضی هستیم.
مَن کان باذلاً فینا مُهجَتَهُ ومُوَطِّناً علی لقاءِ اللهِ نفسَهُ فَلیرحَل مَعَنا، فإنی راحِلٌ مُصبِحاً انشاء الله تعالی.
هرکس آمادگی دارد تا در راه ما خون قلب خود را بریزد و جان خود را به خدا بسپارد، پس با ما کوچ کند که همانا من صبحگاه کوچ می کنم اگر خدا بخواهد.
مروان فرزند حکم است وحکم یهودی است ومروان مسلمان شد وپیامبر را بسیار آزرد تا اینکه پیامبر(ص) او را از مدینه تبعید کرد. ولی سر انجام در دوران
عثمان داماد او شد. ولی دشمنی بسیار با اهل بیت پیامبر داشت.
روز ی امام حسین علیه السلام به او گفت:انی لا اعلم ان فی الارض ملعون ابن ملعون غیر هذا وابیه طریدی رسول الله....
یعنی :من سراغ ندارم در روی زمین پلید تر وملعونتر از مروان وپدرش،که ایندو مطرود پیامبر(ص) بودند.