امید وآرزو-خوب وبد

امید وآرزوی خوب آنست که طولانی نباشد وانسان را از خدا ویاد مرگ غافل نسازد وانسان را به گناه نکشاند و انسان را شیفته دنیا نسازد و از حساب وکتاب غافل نسازد.

واگر چنین نباشد آن آرزو ها بد است.

در داستانی آمده که حضرت عیسی علیه السلام پیر مردی را دیدند که با بیل روی زمین کار می کردند ،حضرت عیسی از خدا خواست که امید وآرزو را از او بگیرد. آن مرد دست از کار کشید و خوابید باز آن حضرت از خدا خواست که امید را به او بر گرداند .دوباره آن مرد بلند شد وشروع به کار کرد.حضرت عیسی از او علت را پرسید آن مرد جواب داد که در خود احساس کردم که امیدی ندارم وچرا بیخود ی زحمت بکشم ودست از کار کشیم .وباز دوباره امید خود را پیدا کردم وشروع به کار کردم وبا خود گفتم  که انسان تا زنده است باید کار کند ولذا امید خود را به دست آورده وشروع به کار کردم.